naglagot ko sa akong boss sa training center kay nasuko nako ngano daw uli ko. ming-uli naman daw ko adtong january, ngano uli pa gyud ko karong summer.. aw resign nalang ko oi. told her dili importante ang kwarta (charito solis!)....
tinuod gyod na, anne. daghan ang mas importanteng butang sa kalibotan nga di mapalit. self-respect is one.
kining imong desisyon nga mo-resign na lang, mora ra ta anag mo-dive ug tubig bahalag bugnaw. maanad ra ta kadugayan. ang importante nga intact ang atong gibati.
mahinumdom man lang ko sa una, sa ga-trabaho pa ko, wa na ko kaantos sa daugdaog sa akong boss. dive kog resign. pero kay bata-bata pa lagi, naka-extra kog patid sa iyang lamesa. opkors, diha siya. dayon, drama pod ko ug emote, "i cannot work for you anymore!" kalooy sa kalangitan, wa abtig usa ka tuig, nalukapa sad siya, gipapha sa trabaho. wa ko kahibawo niadto kun mokatawa ba ko kay giabot man pod kog kalooy nga nakulban siyag kaldero.
Linkback:
https://tubagbohol.mikeligalig.com/index.php?topic=12266.0