ug perting gahia na jud......
......sa akong bagtak tungod sa dugayng pagluhod-luhod atubangan niining babaye. wa na nako namatikdi ang milabayng mga gutlo.
ang among panag-uban daw miabot na sa daghang katuigan. pinapangutana ko pa, "unsa nay oras, neth?" sindang hapit sa iyang bukton nga akong gibira sa hinayhinay sama sa nagbira og mahalong kristal aron dili kini mapusgay.
"sus, nganong nangutana man ka? naa kay gidalian?" dayon niyang pahiyom nga nagdala og "come.. here, there and everywhere". giwakli ang iyang bukton aron itago sa iyang likod ang Swatch nga relo akong hinatag sa iyang miaging birthday. angayan kaayo siya nga nagsul-ob niini. kolor pa lang nga pink sa strap, nipatim-aw na ang iyang kaputi sa bukton.
naaninaw ko lang hinoon ang mga pino kaayong balahibo, daw balahibo sa iring, nga malinawong nagpahuway sa iyang panit.
"sige na gud"...ug dayong gukod sa akong kamot sa iyang kamot nga giwakli padolong sa iyang likod. natukmod kog ahat ug nadusmo ang akong nawong sa iyang dughan. wa ko dayon molihok. mura kog gustong magpabilin sa akong pwesto. kalami!!
nakapabalik hinoon kining posisyona sa una namong hitabo ni Nethla. adunay pamilyar nga pamati nga akong namatikdan. tungod kay sa kalit nga paghagsa sa akong nawong sa iyang dughan wala nako mamatikdi nga nagtongtong na diay ang akong nawong sa iyang duha ka bus-ok ug himsog nga mga bukid.
mao diay kini kadto. ug kanindot ba diay balikon ang kanhi. usbon ang nahuman. tiwason ang na-ang-ang.
ug sa hinay-hinay miyahat ko aron pag-suta sa iyang nawong. nagtagbo ang among mga mata. daw boot kining makighusay sama sa bitin nga mituyhakaw aron mosaknip na sa iyang kan-onon nga igo na lang mitan-aw kay nagpaabot kanus-a moabot ang takna.
nabati ko ang kainit sa iyang gininhawa ug ang hinaguros sa hangin nga igo gyung makahapay sa akong kilay. nagpangurog na ang akong paa sa kahuwoy; apan, aduna poy mas laing nagkurog sa kadasig sa ilawom sa.....akong dughan.
ang dahunog sa iyang kasingkasing klaro kaayong nipalanog sa usa ka singgit nga kami lang duha ang nasayod. mura kini og nakiglumba sa akoa nga labaw usab nagsalimoang sa ilawom; boot na gani kini mo-igpot sa kasadya.
"patan-awa ko ba unsa nay oras....?" mihonghong na lang kining inyong alagad kay naglikay mopwasik ang laway.
"wa lagi... kay basta naa ka, di nako gustong modagan ang oras. gusto ko naa ka kanunay sa akong atubangan."
"gusto lang ko makita ang relo, kay gusto ko nga basahon ang akong gipakulit sa likod niini." daw nanglugmaw ang mga mata ni Nethla. ug inanay nga mitapad ang pila ka lugas luha sa iyang mga aping. ang ganiha nga agik-ik sa kagilok, gisapawan sa mamingawng hinigop sa kapait sa among kahimtang.
gisikop ko ang iyang bukton ug gihawiran ko ang relo. ug kalit siyang migakos og hugot kanako......
http://youtu.be/GKn3GGCbh_0Linkback:
https://tubagbohol.mikeligalig.com/index.php?topic=18186.0