ngek! nakahilak pod ko, renegade!
I used be believe we were so poor that we had to eat nilung-ag na hilaw na saging before mi mag skwela. And since daghan mi kaajo, hagpat2x jud ang sud-an ug kan-on. Busan masuko jud si Mommy sa una na di mi magdungan ug kaon kay lisud magsalin sa ubang wa pa kakaon. Sahay, sak-sakan (sagulan) ug kamote among rice para ma daghan2x but the thing is ganahan mi sa kamote
. Kanunay jud mi ginamos sud-an. One time, dihay ulod sa ginamos and still Lumine ate it para di sya magutman sa school. I don't think I ate it kay talawan man jud ko'g ulod.
Dayon manginhas mi. Naa bay kaila dire ug shell na ngalan laway-laway? Kana bitaw nag pilit sa kahoy diha sa hunasan? kana, pagkalami jud ana na shell. tibtiban dayon gataan. Anyway, kana among sud-an but enjoy man kaayo to oi! Kon walang-wala jud mi bugas, mag baklay mi padulong sa Taloto para mangayo'g bugas. Sahay mangutang mi sa tindahan pero mao lagi na, mag mug-ot ang tindira kon makakita namo kay mangutang na pod!
Pagka college na nako as working student in Davao sa relatives sa among father, during weekends mag visit ko sa orphanage of Mother Theresa near Maa. Didto nakita nako klase-klaseng mga bata na gibiyaan or gibilin sa ilang mga ginikanan. It broke my heart to see babies barely surviving sa ilang kaniwang and others even didn't survive. It was then that I realized na bisan sa among kalisud sa bata pa mi, wala mi ipanghatag or ibilin sa orphanage. We were all happy bisan mag away panagsa.
We are blessed to have parents to guide us bisan gud mahampakan mi sa kabadlungon.
And because of these blessings, in every way I can, in what little I have, I want to give back to people who have nothing much or needy especially the kids and the elderly people. And even if we think we have nothing to give, we still have something to give.
Linkback:
https://tubagbohol.mikeligalig.com/index.php?topic=16799.0