sinulat ni Marlinda Angbetic TanSi Mother Chang nagkanayon, daw nagkanta:
“Hagkap, kupti imo dagum
ngadto panapton kana hagkap ayo.â€
Gilagnot nako ug gilubag,
sama ka aslum sa calamansi
ang akong nagkisdom
nga napulo-ug-usa-katuig nga nawong.
Akong gihugpong ang tabunong tanod:
kupkop nga buhok, kulot,
nagalili gikan sa kalo ni Santa,
bola nga tanod ang tumoy sa humok nga
puntil, sinirad-an og siper.
Nahimong nawong sa monyika.
Mipasidaan si Mother Chang:
“Hagkap, kupti imo panapton
amping gayu’t pala di hugaw kana!â€
Akong gikumot ug gibira
kadtong akong Grade Tour nga proyekto,
gisapot sa awit nga “hagkap…hagkap!â€
Monyika na gayud siya.
Mga sinaw nga butones ang mata, itom:
Ang mga aping, pinulahan sa lipstick;
pula, ginisi’ng gamosa sa ngabil.
Nahinuklog ako
sa kahibulongang nagpahiyum.
Sa pagkakita niya sa akong puntil nga monyika,
misidlak ang mga mata ni Mother Chang.
Ang bulawanong kawo niini midan-ag
diin kini nagtungtong
sa nagpatong-patong nga mga libro,
tapad sa akong bisekletang lapukon.
source: panitikan.com.phLinkback:
https://tubagbohol.mikeligalig.com/index.php?topic=207.0