(composed about 6 years ago)
Sa tanang mga buyog
nga naniba sa imong kaanyag
akong nasabtan
sa timbangan sa katilingban
ako ang buyog
nga wa magtangag ug bulawan.
ako ang buyog
nga sama sa naglutawlutawng dahon
ug naanod sa imong tiilan –
niadtong pyuros pa ang panahon.
buyog nga dili halangdon,
way pakong de makina,
akong tiil naputos sa kapit-os –
apan bisan pa man niana
wa mo lingia
ang sapot nga laksot
ug imo kong gipakapyot
sa lunhaw mong aping.
gidapit mo akong
moduyanduyan sa imong mga dahon,
hapo-hapon ang imong pag-inusara.
ug mipuyo ko ug daghang mga adlaw sa kalipay.
gani sa atong pagsinabtanay
mibuhagay sa akong galamhan
ang talagsaong kahidlaw
apan nasawod
sa akong kahadlok sa Kahitas-an.
mao man gani
wa ko kab-ota
ang pungango sa imong himaya.
mao man gani
daghang higayon nahuwad
ang imong katam-is
apan wa ko dimdima bisan
ang pinisik nga nalagsik –
kay di sab ko buot
kawad-on ka sa imong kahumot
nga way pagtugot sa Magbubuot
ug malarag ang imong kabatan-on
ug magsapnay ka sa mga pagmahay.
unya kalit mihuros
ang hanging mapintas -
napadpad ko
uban sa atong mga damgo…
ug niadtong luhaang panamilit
imo gihapong nahunghong kanako -
ug akong gigakos –
ang himalatyon mong pulong sa gugma...
written by:
www.mikeligalig.comLinkback:
https://tubagbohol.mikeligalig.com/index.php?topic=156.0