Gabii.
Mingaw kaayo ang palibot sa akong balay. Nabati nako ang tingog sa mga alingisngis. Ug ang gahob sa akong dughan nga gikulbaan samtang naghupot sa cellphone ug sa papel nga dalidaling gisulatan sa numero.
Unsa man kaha akong isulti? Maminaw pa ba kaha nako si Kris? Mao ni ang akong kahadlok nga gibati. Syaro na man sad. Di man tingali ko niya isalibay na lang, human niadtong maanindot namong kagahapon sulod sa pipila ka tuig.
Panahon na nga makaatubang ko si Kris. Kung anus-a man, kana masayran nako human ning gabhiona. Busa gisugdan ko na pag-pindot ang mga numero. Ug diha-diha mibagting ang phone sa pikas linya. Siya ba kaha ang makatubag; dili ba kaha laing tawo.
"Hello". Ang tingog. Sinati ko kaayo ang tingog ni Kris. Bugnaw, maabi-abihon, mapakabanaon. Siya jud ning naa sa pikas linya. "Hello?" tubag ko. Dili ko masukod ang akong kalipay nga nabati ko iyang tingog human sa tulo ka tuig nga panagbulag. Sa tingog pa lang, mahanduraw ko na iyang panagway nga makabibihag kaayo. Ug ang gininhawa nga nilusot sa kahanginan usa ka langit para nako nga boot kong lupdon pag-usab.
"Si Kris ni?" akong medyo inosenting pangutana gisundan sa usa ka mahibulunganong tubag, "O-oo, ngano man, kinsa ni?" "Ako ni. Imong Ondoy." Kahilum. Ambot unsa tong dapita nga mura man og ako ray nagbarog didto. Kay arang mingawa jud sa pikas cell. Abi nako og naputol ang koneksyon. 1, 2, 3, 4, 5, 6 seconds. Ug diha pa nigawas nga tingog, "Kaw ni? Nauli diay ka?"
"Oo. Bag-o pa lang, Kris. Ug dia ko ron sa among balay. Kumusta ka na?" Di ko malitok halos akong mga pulong tungod sa kakuba ug kahinam. Tiaw bay tulo na katuig, karon pa jud ko nakadungog iyang tingog. Gusto ko gani nga isulti na tanan. Dali-dalion basin unyag mawala siya pag-usab. Pwede pa lang unta gub-on ning naghuwa namong kalay-on aron madool nako siya.
Dili matukib sa kalipay akon gibati nga nakastorya ko na gyud, sa katapusan, si Kris. Nakabuhi ang among mga pulong, gibati ug hunahuna sulod atong mga taknaa, daw mga piniriso sa halwa sa kapalaran nga hapit na hikalimtan.
Daghang mga pangutana nga natubag; daghang mga katingala nga nasukna. Dihay mga katawa; diha usab mga kahilom. Ug daw lubaylubayong mga tubag gikan sa iyang ngabil sa akong mga "I love you" ug "I miss you".
Wa ra hibaw-i niabot na among panagstorya og pila ka oras. Human, nabati nako nga aduna siyay boot isugid nga butang. Ang wa nako damha sa tanan nakong mabati.
"Naa na koy uyab, don".
Gabii. Kangitngit.
Linkback:
https://tubagbohol.mikeligalig.com/index.php?topic=18186.0