Sugilanon: Ang batan-ong bana
Carmelo D. Lariosa
Panadtaran, San Fernando, Cebu
‘NGANONG wa na man mopauli dinhi sa ato si Papa Nestor, Ma?†nangutana ang iyang kamaguwangang anak nga si Helen kang Rosita. Nakamatikod ang bata nga taudtaod nang wala na mouli ang iyang amahan sukad kini mananghid nga moadto sa isla – diin tua ang negusyo niini.
Duha ka buok ang ilang anak ni Nestor. Babaye ug lalake. Si Lito ang ikaduha nga anaa pa sa ikatulong ang-ang sa elementarya, samtang si Helen naa pod sa ikatulong tuig sa hayiskol.
“Bisi kaayo inyong amahan didto sa isla, Day Helen,†matod ni Rosita. Pero iyang giluom ang kasakit sa iyang dughan. Di niya mabasol si Nestor sa desisyon niini. Sala man pod ni Rosita kay siya man ang nangitag paagi nga maminyo kaniya ang batan-on niyang bana. Dako ang agwat sa ilang pangedaron. Trayenta anyos siya samtang si Nestor desi-siyete. Gikasab-an gani siya ni Nanay Saring niya nganong namana og bata nga manghod niyag bayinte ka tuig kapin. Tungod kay husto ang gipamulong sa iyang inahan, igo na lang siyang magpatulo sa iyang mga luha.
“Hibawo man ko ba nganong wa na mouli dinhi sa inyo si Nestor,†langgis kaayo ang tingog ni Nanay Saring. “Duna nay laing babaye si Nestor nga batan-on usab sama niya…â€
“Husto na ana, Nay, uy!†kahilakon si Rosita. “Sayop lagi nako pero unsaon man nga nahitabo man. Nakasal na ming Nestor!â€
Mao nga matag gabii inigpangatulog sa mga bata, di gyud kapugngan ni Rosita nga modanguyngoy didto sa ilang pantawan.
Nahigugma siya sa batan-ong niyang bana.
Siya gani ang nagpa-eskuyla niini hangtod nga nakatapos sa hayiskol.
Gitan-aw ni Rosita ang buwan nga mao pay pagsubang didto sa silangan. Nahinumdom siya nga niadto didto sa may pangpang sa baybayon naghanig lang sila si Nestor og mga langkay sa lubi ug gibuhat ang kinawatkawat nga pagkatkat sa bungtod sa himaya.
Didto nakutlo ni Nestor ang iyang pagkababaye. Didto usab niya daniha ang batan-ong kasingkasing ni Nestor aron mangasawa kaniya.
Migilak ang mga luha ni Rosita nga hintandangan sa kahayag sa takdol nga buwan. Wa na gyud mopauli ang iyang bana. Giadto niya ang isla sa miaging buwan ug nakita gyud sa iyang mga mata nga malipayon kaayo si Nestor kuyog sa batan-on niining kabit.
Nindot kaayong ihilak kay nangabubho siya, apan iya na lang giluom ang tanan.
Gikan sa pantawan mihinay siyag lakaw paingon sa ilang sala aron matulog na kuyog sa duha niya ka anak. Sa iyang paghigda midahili ang mga luha gikan sa iyang mga mata ug misubay sa iyang kaapingan.
BUNTAG. Sayo nga nanglaba si Rosita sa iyang mga sinina ug sa mga sinina sa iyang mga anak. Napugwat siya sa singgit sa iyang mga anak nga ingon sa dunay gisugat didto sa tugkaran.
Unya nadungog niya ang tingog ni Lito nga nagkanayon, “Ayaaayyy, ni na tyod si Papa Nestor! Yahooo, daghana dala ni papa,uy, pagkaonnn!â€
Alang kang Rosita dali ra ang pagtumaw ni Nestor dinhi sa ilang panimalay kay mobalik man sad dayon kini ngadto sa iyang kabit kay kasusyo man sab niini sa iyang negusyo. Nagpadayon si Rosita sa pagkuso-kuso sa iyang linabhan ug matag kuso-kuso niya sa mga sinina ingon sa gikuso-kuso sab ang iyang kasingkasing sa kasakit nga wala siya makasabot. Mitulo na sab ang iyang mga luha uug misagol sa tubig sa planggana nga nagbuwa sa sabon.
Unya may mihinol sa iyang abaga. Miyanghag siya ug maoy iyang nakita ang nawong sa iyang batan-ong bana. Si Nestor. “Nia man lagi ka. Kanus-a ka mobalik sa isla?†matod ni Rosita.
“Dili na. Anhi na ko nimo, Ros, hangtod sa hangtod,†kahilakon si Nestor. “Pasayloa ko, Ros. Gaba sad ning nahitabo nako.
Maayo ra sab nga nikuyog si Marivic sa laing lalake aron wa nay magsamok-samok sa atong pagminahalay, Ros!â€
Mihunong si Rosita sa pagkuso-kuso sa iyang gilabhang mga sinina. Mitindog siya ug gigakos si Nestor. (KATAPUSAN)
Linkback:
https://tubagbohol.mikeligalig.com/index.php?topic=23445.0