akong mga igsuon ug higalang bol-anon,
tonight im reminded of balong.nagtype ko sa internet nagtindog. lisud kaajo kay ang keyboard puthaw. hulog-hulog ug sinsilyo pareha ni balong. ug hapit na mahurot akong time, kuot napud sa sinsilyo.
mao ni ang public internet sa bangkok airport. nakacheck in nako. naghuwat lang ko sa approval sa re-entry visa nako. like ginger, student visa holder ko sa thailand.
hapit lang ko diri kay gimingaw ko ninjo tanan. di maantos. nahimo namo kabahin sa akong dugo nga naglatay sa akong kaugatan.
bisan dili na kaau ko makainternet sa bohol, but my fondest thoughts are with u.
i am really amazed at how we become so close to each other though we haven't seen each other's face.
i am amazed at how we comfort each other in moments of grief.
na-shock jud ko nga si asianfairy mi-offer sa ijang pajero nga akong gamiton while im in bohol. but driving is my greatest fear.
sakit kaajo akong tudlo etype kay iduot nimo ug maajo ang puthaw nga keyboard.
hapit napud mahurot ang time. kuot sa ko sinsilyo.
Linkback:
https://tubagbohol.mikeligalig.com/index.php?topic=5562.0