Tun-an Ko Ang Pag-inusaratun-an ko ang pag-inusara
kalimtan ko ang kagahapon
kalimtan ko ang ugma
kalimtan ko ang karon
talikdan ko ang akong mga damgo
kay dili ko buot mahigmata
nga may luha ang akong mga mata
kalimtan ko ikaw akong damgo
dili ko buot nga may handumon ka
bahin kanako ug bahin sa atong sugilanon
isipa ang tanan nga walay sinugdanan
ug ayaw paabota ang sumpay...
tun-an ko ang pag-inusara
buot kong makaplagan pag-usab
ang akong kaugalingon kung kinsa ako
ug asa gyud ako padulong
kalimti ang akong ngalan
ug kalimti ang tanan mahitungod kanako
dili ako takos nga mopuyo
sa imong handurawan ug dughan
magpahilayo ako ug dili magpahibalo
kung asa ako ug ayaw ako pangitaa
kay ikaw ang nagtukmod kanako
nga mahanaw sa imong atubangan
gibuhat ko na ang tanan
apan kawang lang ang tanan
sanglit ang tanan wala may kapuslanan
ug imong giisip ako walay hinungdan
wala ka nay madungog nga pulong gikan kanako
kung duna kay pangutana, tubagon ko ikaw ug luha
kung duna kay ipamulong, dili ko na kini mabati
moipon na ako sa akong mga balak
tun-an ko ang pag-inusara, dili ko ikaw hikalimtan
apan hikalimti ako, ug kanlata sa imong dughan
ang atong kagahapon ug ilabay kini sa lawod
basin ang bunga sa atong gugma makakaplag niini sa hunasan
Linkback:
https://tubagbohol.mikeligalig.com/index.php?topic=18286.0