Saksi Ang Kadagatangitagik ni m. o. ligalig
Wala koy laing nadungog kon dili kadtong
mga kabya sa gagmayng balod nga mituhak
sa imong mga tiil nga nabasa sa imong
mga luha. Padayon ang pag-awas sa imong
mga luha samtang gikompisal mo kanako
ang imong mga kapakyasan ning batan-ong
kahinam ug kahaguka sa panlantaw sa kinabuhi.
Gihung-hong mo kanako ang nagkalanrakas
mong kabalaka nga basin ang pagkapukan
sa imong kahuyang magnudnod
kanimo sa kaalaotan hangtud sa kahangturan.
Gisuginlan mo ako sa imong mga kahadlok
sa nagdilaab nga mga mata sa imong inahan
nga daw nakasaksi sa imong mga pagbasol.
Karon ang nagtulisok kanimo mao ang
pagkagun-ob sa tigbayon sa imong kaputli
kay dili ka pa unta buot mosagol
sa mga nangalawos nga lusay sa
ilawom sa dagat. Masubsob ang imong
paghingos diin ang sip-on ug luha
nakapasamot kaparat sa dagat ug
nakatab-ang sa huyohoy sa baybayon -
kansang lapyahan nagtagbo sa
duha ta ka dalan human sa
dugayng panahon. Unsay akong mahimo?
Unsaon ko paghipos ang mga tipaka
sa damgong napusgay?
Buot ko unta nga sampongan ang imong
mga mata aron motang-on imong mga luha
ug dili na motipon sa mga gagmayng balod
ug dili na mohumod sa akong mga tudlo -
kining mga kamot nga kanhi nangandoy
mosapnay sa imong mga pangindahay. Apan
hagip-ot na ang pultahan sa imong dughan
ug imo nang gitunaw ang yawi, ug dili
na ako makaabli sa ganghaan
sa gitay-an nga pagbati -
kay lagi imong gipalabi nga malomos
ang akong kasing-kasing sa kalawran
sa Tagbilaran.
Linkback:
https://tubagbohol.mikeligalig.com/index.php?topic=4209.0