Wala ko pagadamha nga ikaw moabot sa akong kiliran.
Arom mohapuhap ug mo alim sa samaran ko nga dughan.
Imong giwakli ang nag dagitum nga panganud sa akong panumdoman,
Nga kanunayng naga babag sa dalan nga akong gi lakwan.
Gikalipay ko man ang imong paghiabot
Apan mas subo ang imong paghikalimot
Nagtoo ako nga ang kalipay ko dili na matapos
Apan sa usa mo lang ka kidhat imong gipakyas kining pagbating nag uros- uros.
Abi ko ba ug ikaw nagpakatakus sa imong mga saad!
Nga ako imong unungan sa kasakit ug himaya.
Apan diay usa ikaw ka bakakon!
Imong gi samaran ang dughan niining bol-anong mapinanggaon.
Sa imong pagbiya, imong gihikaw kanako ang tanan!
Kay sa imong paglakaw imong gidala ang adlaw ug ang bulan.
Nawad-an sa kahayag ang nag kilum-kilum kong balatian.
Karon ako ania niining ngitngit nga suok ug nag bangutan,
NGANONG GIHIKAW MO MAN?
Linkback:
https://tubagbohol.mikeligalig.com/index.php?topic=8286.0