Para balanse pud ning storyaha....
Pag abot nako ug Tagbilaran, nalimtan ko sa akong Mama ug kuha. Didto tawn ko ga barog2 duol sa tourism, bitbit maleta, rolling bag ug backpack. Akong pilipino celfon, walay load unya akong US celfon sad walay signal. Gi uhaw jud ko ug maayo pero unsaon man lagi, alangan man ug magbaktas ko paingon didto sa tindahan palit ug tubig.
Dihay mga 3-4 ka pedicab driver nga nangutana ug naa ba kuno koy sundo, ingon sad ko, nalimtan man ko sa akong Mama noy. (take note: bitbit pa tawn ang duty free nga chocolate hangyo sa mga manghod). Sa milabay nga mga minuto, gi interview ko sa duha ka driver, ako lang pud gitubag ug maayo kay maayo man sad ug istorya. Ako dayun na istoryahan ug palabay nga gi-uhaw jud ko pero babil bitbit sa mga bagahe. Ako unta hangyo-on ug pabantay pero sa wala pa gani ko naka sulti, ni offer dayun ang usa nga palitan nalang ko niya ug tubig.
Taman sa naay moduol ug ingon ug pa porter ba kuno ko or pahatod, sila mismo mo ingon nga gahulat kuno ko sa akong sundo. Ang usa nilakaw ug palit ug tubig, ang usa, gipagamit ko niya sa iyang cellfone para tawagan akong Mama.
Nalipay jud ko ug maayo. Welcome home kaayo akong feeling tungod adto nilang duha. Ako lang gud pud gihatagan sila tagsa ug Toblerone. Maayo nalang to sa mga anak nila. Nalipay jud ko, panagsa-on baya nang naay mo asikaso nimo bisan ug dli mo kaila, pagkangalan lang nga taga Tagbilaran mong duha. Panagsa-on ra sad nang tarong kaayo nga mga taw nga wala man lang nangayo ug bayad, gi ubanan pa gyud ko hantud ni abot akong Mama.
Linkback:
https://tubagbohol.mikeligalig.com/index.php?topic=26203.0
Topic: Babala:Bakasyonistang OFWs, Balikbayan at sa lahat nating kamag-anak sa Pilipina (Read 7273 times)