Ang Kahoy Daplin sa SapaGibinuangan sa kadaghanan kay nalahi man,
Kining pagkatawo nahimutang daplin sa dagaydayan,
Nahalayo ug wa hiilhi sa kadaghanan,
Kadaghanang tua sa tugkaran kasagaran.
Inig bundak sa uwan sa baha’ng kusog agianan,
Sa nagdaling su’g sa tabunong tubig masakitan,
Sa dagko’ng batilis ang tiil ko giligid ligiran,
Iagi sa pagtulo sa luha ang pagdawat sa kasakitan.
Sa pag-antos ang kinabuhi giliminan,
Tigbas sa mangagi kanunay hiaguman,
Duga sa kasakit ug pag-antos pagatul-an,
Aron ang mga sum may makan-an.
Likod sa paghilak ang huni madunggan,
Huni sa kalipay sa abyan nga gipanalipdan,
Abyan nga maglilipay ning gisakit nga dughan,
Kanunay nga kauban sa bundak o init man.
Bisan tuod kasakit ang nahiaguman sa kanunay nga tanan,
Inig abot sa sakit nga bidlisiw sa adlaw dili kabalak-an,
Nga inig-abot sa huwaw nagdala ug kasakitan,
Sa mga nilalang nga wan a intawo’y kakubtan.
Ang nilalang nga sa kasakit tinubdan,
Dili mohilak ug kini na maintan sa tanan,
Kay ang mga gaway sa kinabuhi nakuptan.
Ang likido sa kinabuhi nga kaniya nag-uban
Linkback:
https://tubagbohol.mikeligalig.com/index.php?topic=19857.0